Een vlek op oma’s tafellaken

Soms kom je een boek tegen waarvan je denkt: er is misschien geen grote markt voor, maar het is te mooi om te laten liggen. Zo’n boek is Een vlek op oma’s tafellaken van Iewona Chmielewska. Het is een prentenboek, maar het ziet er niet heel kleurrijk uit. Op de meeste pagina’s zijn maar twee kleuren te zien: het lichtbruine van de brandvlek die een strijkijzer heeft achtergelaten, en het lichtblauwe van de lijntjes die erbij getekend, en van de letters die erbij geschreven worden. Wie oppervlakkig kijkt, denkt dat het een saai boek is.

Maar wie beter kijkt, ziet dat het een heel bijzonder boek is. Want die strijkijzervlek verandert op elke pagina in iets anders. Eerst is het alleen maar een vlek die een meisje gemaakt heeft op oma’s tafellaken, waar haar moeder zo zuinig op is. Maar als het noodlot toeslaat, verandert de vlek in een bom die valt. En als ze bedenkt dat het sterkste wasmiddel deze vlek er niet uit krijgt, is het ineens een fles wasmiddel geworden. Terwijl ze bedenkt wat ze moet doen – zeggen dat haar broertje het gedaan heeft, op opa – verandert de vlek achtereenvolgens in een babyhoofdje en in een pijp.

Hoe creatief moet je zijn om twintig verschillende dingen te zien in de brandplek van een strijkijzer? Iewona Chmielewska is zo creatief dat ze dat kan. En ze weet er nog een heel natuurlijk verhaal omheen te vertellen ook. Natuurlijk loopt het in dat verhaal goed af, zoals het hoort in prentenboeken. En dan komt er heel verrassend ook wat meer kleur in het verhaal.

De Franse uitgever van dit originele boek maakte er een filmpje van; bekijk het hier. Of ga naar de boekpagina voor meer informatie.