Henny Brenner

Henny Brenner (1924) groeide op in Dresden in een welgestelde familie met een Joodse moeder en een Duitse vader. Tijdens de oorlog werkte ze als dwangarbeider bij Zeiss-Ikon in de fabriek van Goehle (een wapenfabriek). Haar deportatie was gepland op 16 februari 1945. Op 14 februari 1945 vond echter het bombardement op Dresden plaats waardoor haar deportatie niet plaatsvond en ze de oorlog overleefde ook al speurde de Gestapo in de verwoeste stad verwoed naar overlevende Joden. Na de oorlog ontvluchtte ze de dreiging van het communisme door naar West-Duitsland te vluchten. Henny Brenner vertelt op scholen van haar ervaringen als Jodin in Nazi-Duitsland en is een van de laatste nog levende ooggetuigen. In 2001 schreef Brenner haar autobiografie “Das Lied ist aus” waarvan de Nederlandse vertaling “Mijn leven dank ik aan de bommen” binnenkort uitkomt/
Bron